ವಚನ ಬ್ರಹ್ಮ ಸರ್ವಜ್ಞ ಇಂದು ಬದುಕಿದ್ದು ಒಂದು ವೇಳೆ ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿನ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿದ್ದಲ್ಲಿ
" ಜೇಸಿಯಲಿ ಸೀಟಿರಲು ಮೆಸ್ಸಿನಲಿ ಪ್ಲೇಟಿರಲು
ಹಾಸ್ಟೇಲಿನ ಬೆಡ್ಡಿನಲಿ ಮಲಗಿರಲು ಸ್ವರ್ಗವೂ
ಠುಸ್ಸ .... ಎಂದ - ಸರ್ವಜ್ಞ
ಎಂದು ಹೇಳುತಿದ್ದ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ .ನನ್ನ ಜೀವನದ ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ ಕಾಲ ಯಾವುದೆಂದು ಯಾರಾದರೂ ಕೇಳಿದರೆ ಈ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಾಸ್ಟೇಲ್ ಜೀವನ ಎನ್ನಲು ಬಹಳ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತೇನೆ .
ಈಗ ನೀವೇ ನೋಡಿ, ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿನ End-to-End ದರ್ಶನ ಮಾಡಬೇಕಾದರೆ ಬಲ ತುದಿಯ Boys Hostel ನಿಂದ ಎಡ ತುದಿಯ Girls Hostel ತನಕ ನೋಡಬೇಕು .ಹೀಗೆ ಹಾಸ್ಟೇಲ್ ನೋಡದೆ ಜೇಸಿಯ ದರ್ಶನ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗದು. ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತ ಹೋದರೆ ಒಂದು ಸಂಪುಟ ರಚಿಸುವಷ್ಟು ವಿಷಯಗಳಿದ್ದರೂ ಬಹಳ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು 2 ಪುಟಗಳಿಗೆ ಭಟ್ಟಿ ಇಳಿಸಿ ನನ್ನ ಅನುಭವ ಹಾಗೂ ಹಾಸ್ಟೇಲಿನ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಿರುಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ .
"ಪುಷ್ಪ ಮಹಲ್ " ನಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಮೊದಲನೆ ವರ್ಷ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ ನೆನಪಿನ ಬುತ್ತಿ . ಮೊದಲ ಎರಡು ವಾರ ಹೊಸ ಮುಖಗಳ ಪರಿಚಯದಲ್ಲೇ ಕಳೆದರೂ ,ಒಂದೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಪರಸ್ಪರ ಅಡ್ಡ ಹೆಸರಿನ ಸಂಬೋಧನೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದೆವು .ಜೆ.ಎಸ್.ಎಸ್ ,ಕೋಳ್ಯ,ಅನ್ಯ ,ಸ್ಲಮ್,ಸೇಟು,ಸೈಕೋ,ಹೈವಾನ್ ,ಜಾಂಬೂ,ದೇಸಿ, ದೊಡ್ಡು,ಕುಮಟಾ ಎಲ್ಲ ಈ ಗರಡಿಯವರೇ. ಕಾರಿಡಾರ್ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನಿಂದ ಹಿಡಿದು ರೋಡ್ ಲಗೋರಿಯವರೆಗೆ ಎಲ್ಲ ಆಟಗಳನ್ನು ಆಡಿದ್ದೆವು . ನಮ್ಮ ಆಟಗಳಿಗೆ ವಿಘ್ನವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸೆಕ್ಯುರಿಟಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ೧೨ ಗಂಟೆಗೆ " ತಾತಪ್ಪ ಕಾಪಾಡೀ ....." ಎಂದು ಚೀರಿ ಅವರು ಮೇಲೆ ಹತ್ತಿ ಬರುವುದರೊಳಗೆ ಲೈಟ್ ಆಫ್ ಮಾಡಿ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದೆವು .9:30 ಕ್ಕೆ ನಿದ್ರಾದೇವಿಯ ವಶವಾಗುವವರಿಂದ ಹಿಡಿದು 3 ಗಂಟೆಯ ತನಕ TV channel ತಿರುಗಿಸಿ ನಿರಾಶರಾಗಿ ಮಲಗುವವರೂ ಇದ್ದರು . ತಾನು ತಂದ Super focus Bynacular ನಿಂದ ತನ್ನ ರೂಮಿನಿಂದ 281/2* ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ Focus ಮಾಡಿ Girls Hostel ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಮನಸ್ಸಿನ ಮಂಡಿಗೆ ತಿನುತ್ತಿದ್ದ ಕೊಳ್ಯನಿಗೆ ಅದು ತಿರುಮಲ ಟವರ್ಸ್ ಎಂದು ತಿಳಿದ ಮೇಲೆ ಭಾರೀ ರಸಭಂಗವಾಗಿದ್ದು ದೇವರಾಣೆಗೂ ನಿಜ . 2 ರೂಪಾಯಿ ಚಂದಾ ವಸೂಲಿ ಮಾಡಿ ತಂದು ನೋಡಿದ ಸಿನೆಮಾಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವೇ ಇಲ್ಲ . ಪಾಪದ ಮನೋಹರನಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಜನ ಕಣ್ಣು ಕೆಂಪು ಮಾಡಿ ಡಾನ್ಸ್ ಮಾಡಿಸಿದ್ದೂ ನಿಜ .ಮಾತಿಗೆರಡು ನಗೆ ಚಟಾಕಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಜಗದ್ಗುರು ಸುಮಂತ ಶ್ಯಾನುಭಾಗನಾಗಿ P.J. ಪೀಠ ಸ್ವೀಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದೂ ಇಲ್ಲೇ .
ಎರಡನೇ ವರ್ಷ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಹಾಸ್ಟೆಲಿಗೆ ಆಗಮನ . ಪಂಚತಾರಾ ಹೋಟೆಲಿನಂತೆ ಇದ್ದ "ಪುಷ್ಪ ಮಹಲ್ " ನಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಇಲ್ಲಿನ bathroom - toilet ನೋಡಿ ಮೂಗುಮುರಿದ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಸೀನಿಯರ್ ಗಳು "ಏನೋ ಹಾಸ್ಟೆಲಿಗೆ ಓದಲಿಕ್ಕೆ ಬರ್ತೀಯಾ ?? ಅಥವಾ ಸುಸ್ಸು ಮಾಡಕ್ಕೆ ಬರ್ತೀಯಾ?? ಎಂದಿದ್ದರು . ನಮಗೋ Branch entry ಯಾ ಸಂಭ್ರಮ . "ಗುಬಾಲ್" - "ಪಂಟ" ಹೊಸ ಶಬ್ದಗಳ ಪರಿಚಯ .ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದಂತೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಅಹಿತಕರ Ragging ಘಟನೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ನಡೆದಿಲ್ಲ .ಮೆಸ್ಸಿನ ಊಟಕ್ಕೆ ಲೊಟ್ಟೆ ಹೊಡೆದ ನಮಗೆ "ಹೊಸದರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಹೀಗೆ .... ಎಂದು seniours ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದರು .
"ಏಯ್ ...... ಒಂದ್ ಅತ್ನಿಮಿಸ ಕಾಯ್ಬೇಕು...... ನಾಗರಾಜನ ಆವಾಜ್ ಗೆ ಎದುರು ಮಾತಿಲ್ಲ . ಹೌದು ..... ಈಗ ನಾವಿರಿವುದು ಹಾಸ್ಟೆಲಿನ ಮೆಸ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ . ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸಿದ್ದಮಲ್ಲಪ್ಪ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ . Long Account Book ನಲ್ಲಿ 24><7 ಲೈನ್ ಹೊಡೆಯುವುದೇ ಇವರ ಕೆಲಸ . ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ ನಾಗರಾಜನದ್ದೆ ದರ್ಬಾರು . "First Come First Serve" ಇವನ Principle . ಆದರೆ ಕೆಂಪ ಬಂದರೆ ಆವಾಜ್ ಹಾಕಿದವರಿಗೆ ಮೊದಲು ಚಪಾತಿ . ಇವರೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಪ್ಪನದ್ದೂ ಒಂದು ಪಾಲು . ಆದರೆ ಗಿರೀಶ ಮಹೇಶ ಶಾರುಕ್ ಇವರಿಗೆ ಮೆಸ್ಸ್ ಕೆಲಸಕ್ಕಿಂತ Mobile RingTone ಕೆಲಸಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು .ಇನ್ನು ಮೆಸ್ಸಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದರೆ ಪ್ಲೇಟ್ ಗೋಸ್ಕರ ಕಾಯುತ್ತಿರುವವರ ದಂಡು . ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಪ್ಲೇಟ್ ನಲ್ಲಿ ಊಟ ಮಾಡುವವರು ಕೆಲವರಾದರೆ ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ವರ್ಷದ ಪ್ಲೇಟನ್ನೇ ಧರ್ಮಪತ್ನಿಯಂತೆ ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುವವರೂ ಇದ್ದಾರೆ . ಇವರು ತಮ್ಮ Room Number ,Address ಎಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ಟೂ ಪ್ಲೇಟ್ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬರದಿದ್ದಾಗ Police Complaint/Paper Advertisement ಬಿಟ್ಟು ಬಾಕಿ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ Enquiry ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು .
ಇನ್ನು ಮೂರನೇ ವರ್ಷ ಎಲ್ಲರಿಗೂ Placement ಗರ್ಮಿ ಹತ್ತಿತ್ತು . 5 ನೇ ಸೆಮ್ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ mini .micro,major Project ಶುರು ಮಾಡಿದವರು ಕೆಲವರಾದರೆ CAT/CRT ಎಂದು ಟೈಮ್ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಪಾಳಿ . Project ಶುರು ಮಾಡಿದವರು Complete ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ನಾನು ಇದುವರೆಗೂ ಕಂಡಿಲ್ಲ . ಮೆಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾವೇನು Junior ಗಳನ್ನೇ ತಿನ್ನಲು ಹೋಗುತ್ತೇವೋ ಎಂಬಂತೆ ನಾಗರಾಜ್ &Co ಇವರಿಂದ Junior ಗಳಿಗೆ ಸರ್ಪಗಾವಲು . ನಾವೋ "ಮೆಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದವನು ಡೌನ್ಸ ಗೆ ಬರದೆ ಇರ್ತಾನಾ ...?? " ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ನಗುತ್ತಿದ್ದೆವು . ಹೀಗೆ ಜೇಸಿಯಾನ, "ಮಂಡೇಲಾ ..... ಓಹೋಹೋ ..... " "ಅಷ್ಟೆ ಅಷ್ಟೆ " ,"ಆಗ್ ಹೋಗ್ಲಿ ",ಲಕಾ ರೆ ಲಕಾ ಲಕಾ ಲಕಾ ... ಹೂ ಹಾ ಹೂ ಹಾ ..... ಕೇಕೆಗಳ ನಡುವೆ ,Trip ,Placement.Treat ಗಳೊಂದಿಗೆ 3 ನೇ ವರ್ಷವೂ ಕಳೆಯಿತು .
ಈಗ ಕೊನೆಯ ವರ್ಷ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಜೀವನದ ಸನ್ಯಾಸಾಶ್ರಮ . ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಸೀನಿಯರ್ ಪಟ್ಟ . IEEE, CSI, Student Council ಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನ ಗಳಿಸಿ Stud ಗಳಾಗುವ ಬಯಕೆ ಕೆಲವರಿಗಾದರೆ Dream Job ನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು . ಉಳಿದವರೋ " ಏನ್ ಮಚ್ಚಾ .... 4 ವರ್ಷ ಆಯ್ತು ಇನ್ನೂ ಒಂದ್ ಹುಡುಗೀನ್ನ ಪಟಾಯ್ಸಿಲ್ಲ" ಎಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟು ಯಂಪಾ ದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಛೊಟಾ ಟೀ ಹೇಳಿ 3 ಗಂಟೆ ಅಲ್ಲೇ ಕೂತು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರದೆ ಇರುವವರನ್ನು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು .
ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ seniour ಗಳಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿದ ನೆನಪು ಹಸಿರಾಗಿರುವಾಗಲೇ ನಮ್ಮ Ticket Ready ಆಗಿದೆ. ತುಂಬು ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಬರೆಯಲು ಶುರುಮಾಡಿದ ನನ್ನ ಹೃದಯ ಏಕೋ ಭಾರವಾಗಿದೆ . ಗೇಟು ದಾಟಿದ ಮೇಲೆ ಒಮ್ಮೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಹಾಸ್ಟೇಲಿನ ಸಿಹಿ ನೆನಪುಗಳಿಂದಲೇ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗುವುದು . ಈ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನಮಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಿದ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಗೂ ವಿದ್ಯೆ ನೀಡಿದ ಕಾಲೇಜು ಹಾಗೂ ಅಧ್ಯಾಪಕರಿಗೂ ಪ್ರೀತಿ -ವಿಶ್ವಾಸ ತೋರಿದ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಗೆಳತಿಯರಿಗೂ ಭಾವಪೂರ್ಣ ವಿದಾಯ ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನನ್ನ Jadoo Ki Chappi .
---ವಿಕಟಕವಿ ----
" ಜೇಸಿಯಲಿ ಸೀಟಿರಲು ಮೆಸ್ಸಿನಲಿ ಪ್ಲೇಟಿರಲು
ಹಾಸ್ಟೇಲಿನ ಬೆಡ್ಡಿನಲಿ ಮಲಗಿರಲು ಸ್ವರ್ಗವೂ
ಠುಸ್ಸ .... ಎಂದ - ಸರ್ವಜ್ಞ
ಎಂದು ಹೇಳುತಿದ್ದ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ .ನನ್ನ ಜೀವನದ ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ ಕಾಲ ಯಾವುದೆಂದು ಯಾರಾದರೂ ಕೇಳಿದರೆ ಈ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಹಾಸ್ಟೇಲ್ ಜೀವನ ಎನ್ನಲು ಬಹಳ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತೇನೆ .
ಈಗ ನೀವೇ ನೋಡಿ, ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿನ End-to-End ದರ್ಶನ ಮಾಡಬೇಕಾದರೆ ಬಲ ತುದಿಯ Boys Hostel ನಿಂದ ಎಡ ತುದಿಯ Girls Hostel ತನಕ ನೋಡಬೇಕು .ಹೀಗೆ ಹಾಸ್ಟೇಲ್ ನೋಡದೆ ಜೇಸಿಯ ದರ್ಶನ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗದು. ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತ ಹೋದರೆ ಒಂದು ಸಂಪುಟ ರಚಿಸುವಷ್ಟು ವಿಷಯಗಳಿದ್ದರೂ ಬಹಳ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು 2 ಪುಟಗಳಿಗೆ ಭಟ್ಟಿ ಇಳಿಸಿ ನನ್ನ ಅನುಭವ ಹಾಗೂ ಹಾಸ್ಟೇಲಿನ ಹಿರಿಮೆಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಿರುಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ .
"ಪುಷ್ಪ ಮಹಲ್ " ನಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಮೊದಲನೆ ವರ್ಷ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ ನೆನಪಿನ ಬುತ್ತಿ . ಮೊದಲ ಎರಡು ವಾರ ಹೊಸ ಮುಖಗಳ ಪರಿಚಯದಲ್ಲೇ ಕಳೆದರೂ ,ಒಂದೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಪರಸ್ಪರ ಅಡ್ಡ ಹೆಸರಿನ ಸಂಬೋಧನೆ ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದೆವು .ಜೆ.ಎಸ್.ಎಸ್ ,ಕೋಳ್ಯ,ಅನ್ಯ ,ಸ್ಲಮ್,ಸೇಟು,ಸೈಕೋ,ಹೈವಾನ್ ,ಜಾಂಬೂ,ದೇಸಿ, ದೊಡ್ಡು,ಕುಮಟಾ ಎಲ್ಲ ಈ ಗರಡಿಯವರೇ. ಕಾರಿಡಾರ್ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ನಿಂದ ಹಿಡಿದು ರೋಡ್ ಲಗೋರಿಯವರೆಗೆ ಎಲ್ಲ ಆಟಗಳನ್ನು ಆಡಿದ್ದೆವು . ನಮ್ಮ ಆಟಗಳಿಗೆ ವಿಘ್ನವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಸೆಕ್ಯುರಿಟಿಗೆ ರಾತ್ರಿ ೧೨ ಗಂಟೆಗೆ " ತಾತಪ್ಪ ಕಾಪಾಡೀ ....." ಎಂದು ಚೀರಿ ಅವರು ಮೇಲೆ ಹತ್ತಿ ಬರುವುದರೊಳಗೆ ಲೈಟ್ ಆಫ್ ಮಾಡಿ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದೆವು .9:30 ಕ್ಕೆ ನಿದ್ರಾದೇವಿಯ ವಶವಾಗುವವರಿಂದ ಹಿಡಿದು 3 ಗಂಟೆಯ ತನಕ TV channel ತಿರುಗಿಸಿ ನಿರಾಶರಾಗಿ ಮಲಗುವವರೂ ಇದ್ದರು . ತಾನು ತಂದ Super focus Bynacular ನಿಂದ ತನ್ನ ರೂಮಿನಿಂದ 281/2* ದಕ್ಷಿಣಕ್ಕೆ Focus ಮಾಡಿ Girls Hostel ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಮನಸ್ಸಿನ ಮಂಡಿಗೆ ತಿನುತ್ತಿದ್ದ ಕೊಳ್ಯನಿಗೆ ಅದು ತಿರುಮಲ ಟವರ್ಸ್ ಎಂದು ತಿಳಿದ ಮೇಲೆ ಭಾರೀ ರಸಭಂಗವಾಗಿದ್ದು ದೇವರಾಣೆಗೂ ನಿಜ . 2 ರೂಪಾಯಿ ಚಂದಾ ವಸೂಲಿ ಮಾಡಿ ತಂದು ನೋಡಿದ ಸಿನೆಮಾಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವೇ ಇಲ್ಲ . ಪಾಪದ ಮನೋಹರನಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಜನ ಕಣ್ಣು ಕೆಂಪು ಮಾಡಿ ಡಾನ್ಸ್ ಮಾಡಿಸಿದ್ದೂ ನಿಜ .ಮಾತಿಗೆರಡು ನಗೆ ಚಟಾಕಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಜಗದ್ಗುರು ಸುಮಂತ ಶ್ಯಾನುಭಾಗನಾಗಿ P.J. ಪೀಠ ಸ್ವೀಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದೂ ಇಲ್ಲೇ .
ಎರಡನೇ ವರ್ಷ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಹಾಸ್ಟೆಲಿಗೆ ಆಗಮನ . ಪಂಚತಾರಾ ಹೋಟೆಲಿನಂತೆ ಇದ್ದ "ಪುಷ್ಪ ಮಹಲ್ " ನಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು ಇಲ್ಲಿನ bathroom - toilet ನೋಡಿ ಮೂಗುಮುರಿದ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಸೀನಿಯರ್ ಗಳು "ಏನೋ ಹಾಸ್ಟೆಲಿಗೆ ಓದಲಿಕ್ಕೆ ಬರ್ತೀಯಾ ?? ಅಥವಾ ಸುಸ್ಸು ಮಾಡಕ್ಕೆ ಬರ್ತೀಯಾ?? ಎಂದಿದ್ದರು . ನಮಗೋ Branch entry ಯಾ ಸಂಭ್ರಮ . "ಗುಬಾಲ್" - "ಪಂಟ" ಹೊಸ ಶಬ್ದಗಳ ಪರಿಚಯ .ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದಂತೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಅಹಿತಕರ Ragging ಘಟನೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ನಡೆದಿಲ್ಲ .ಮೆಸ್ಸಿನ ಊಟಕ್ಕೆ ಲೊಟ್ಟೆ ಹೊಡೆದ ನಮಗೆ "ಹೊಸದರಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಹೀಗೆ .... ಎಂದು seniours ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದರು .
"ಏಯ್ ...... ಒಂದ್ ಅತ್ನಿಮಿಸ ಕಾಯ್ಬೇಕು...... ನಾಗರಾಜನ ಆವಾಜ್ ಗೆ ಎದುರು ಮಾತಿಲ್ಲ . ಹೌದು ..... ಈಗ ನಾವಿರಿವುದು ಹಾಸ್ಟೆಲಿನ ಮೆಸ್ಸ್ ನಲ್ಲಿ . ಒಳಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸಿದ್ದಮಲ್ಲಪ್ಪ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ . Long Account Book ನಲ್ಲಿ 24><7 ಲೈನ್ ಹೊಡೆಯುವುದೇ ಇವರ ಕೆಲಸ . ಅದು ಬಿಟ್ಟರೆ ನಾಗರಾಜನದ್ದೆ ದರ್ಬಾರು . "First Come First Serve" ಇವನ Principle . ಆದರೆ ಕೆಂಪ ಬಂದರೆ ಆವಾಜ್ ಹಾಕಿದವರಿಗೆ ಮೊದಲು ಚಪಾತಿ . ಇವರೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಪ್ಪನದ್ದೂ ಒಂದು ಪಾಲು . ಆದರೆ ಗಿರೀಶ ಮಹೇಶ ಶಾರುಕ್ ಇವರಿಗೆ ಮೆಸ್ಸ್ ಕೆಲಸಕ್ಕಿಂತ Mobile RingTone ಕೆಲಸಗಳೇ ಹೆಚ್ಚು .ಇನ್ನು ಮೆಸ್ಸಿನಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದರೆ ಪ್ಲೇಟ್ ಗೋಸ್ಕರ ಕಾಯುತ್ತಿರುವವರ ದಂಡು . ದಿನಕ್ಕೊಂದು ಪ್ಲೇಟ್ ನಲ್ಲಿ ಊಟ ಮಾಡುವವರು ಕೆಲವರಾದರೆ ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ವರ್ಷದ ಪ್ಲೇಟನ್ನೇ ಧರ್ಮಪತ್ನಿಯಂತೆ ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುವವರೂ ಇದ್ದಾರೆ . ಇವರು ತಮ್ಮ Room Number ,Address ಎಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ಟೂ ಪ್ಲೇಟ್ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬರದಿದ್ದಾಗ Police Complaint/Paper Advertisement ಬಿಟ್ಟು ಬಾಕಿ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ Enquiry ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು .
ಇನ್ನು ಮೂರನೇ ವರ್ಷ ಎಲ್ಲರಿಗೂ Placement ಗರ್ಮಿ ಹತ್ತಿತ್ತು . 5 ನೇ ಸೆಮ್ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ mini .micro,major Project ಶುರು ಮಾಡಿದವರು ಕೆಲವರಾದರೆ CAT/CRT ಎಂದು ಟೈಮ್ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಪಾಳಿ . Project ಶುರು ಮಾಡಿದವರು Complete ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ನಾನು ಇದುವರೆಗೂ ಕಂಡಿಲ್ಲ . ಮೆಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾವೇನು Junior ಗಳನ್ನೇ ತಿನ್ನಲು ಹೋಗುತ್ತೇವೋ ಎಂಬಂತೆ ನಾಗರಾಜ್ &Co ಇವರಿಂದ Junior ಗಳಿಗೆ ಸರ್ಪಗಾವಲು . ನಾವೋ "ಮೆಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದವನು ಡೌನ್ಸ ಗೆ ಬರದೆ ಇರ್ತಾನಾ ...?? " ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ನಗುತ್ತಿದ್ದೆವು . ಹೀಗೆ ಜೇಸಿಯಾನ, "ಮಂಡೇಲಾ ..... ಓಹೋಹೋ ..... " "ಅಷ್ಟೆ ಅಷ್ಟೆ " ,"ಆಗ್ ಹೋಗ್ಲಿ ",ಲಕಾ ರೆ ಲಕಾ ಲಕಾ ಲಕಾ ... ಹೂ ಹಾ ಹೂ ಹಾ ..... ಕೇಕೆಗಳ ನಡುವೆ ,Trip ,Placement.Treat ಗಳೊಂದಿಗೆ 3 ನೇ ವರ್ಷವೂ ಕಳೆಯಿತು .
ಈಗ ಕೊನೆಯ ವರ್ಷ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಜೀವನದ ಸನ್ಯಾಸಾಶ್ರಮ . ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಸೀನಿಯರ್ ಪಟ್ಟ . IEEE, CSI, Student Council ಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾನ ಗಳಿಸಿ Stud ಗಳಾಗುವ ಬಯಕೆ ಕೆಲವರಿಗಾದರೆ Dream Job ನ ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು . ಉಳಿದವರೋ " ಏನ್ ಮಚ್ಚಾ .... 4 ವರ್ಷ ಆಯ್ತು ಇನ್ನೂ ಒಂದ್ ಹುಡುಗೀನ್ನ ಪಟಾಯ್ಸಿಲ್ಲ" ಎಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟು ಯಂಪಾ ದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಛೊಟಾ ಟೀ ಹೇಳಿ 3 ಗಂಟೆ ಅಲ್ಲೇ ಕೂತು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬರದೆ ಇರುವವರನ್ನು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು .
ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ seniour ಗಳಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿದ ನೆನಪು ಹಸಿರಾಗಿರುವಾಗಲೇ ನಮ್ಮ Ticket Ready ಆಗಿದೆ. ತುಂಬು ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಬರೆಯಲು ಶುರುಮಾಡಿದ ನನ್ನ ಹೃದಯ ಏಕೋ ಭಾರವಾಗಿದೆ . ಗೇಟು ದಾಟಿದ ಮೇಲೆ ಒಮ್ಮೆ ಹಿಂದಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ ಹಾಸ್ಟೇಲಿನ ಸಿಹಿ ನೆನಪುಗಳಿಂದಲೇ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗುವುದು . ಈ ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನಮಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಿದ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಗೂ ವಿದ್ಯೆ ನೀಡಿದ ಕಾಲೇಜು ಹಾಗೂ ಅಧ್ಯಾಪಕರಿಗೂ ಪ್ರೀತಿ -ವಿಶ್ವಾಸ ತೋರಿದ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಗೆಳತಿಯರಿಗೂ ಭಾವಪೂರ್ಣ ವಿದಾಯ ಹಾಗೂ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ನನ್ನ Jadoo Ki Chappi .
---ವಿಕಟಕವಿ ----
Comments
ಎಲ್ಲಾನು ನಾ ಓದ್ತೀನಿ ಅಂತಲ್ಲಾ.. ಸುಮ್ಮ ನಿನಗೂ ಖುಷ್ ಮಾಡುನಂತ ಹೇಳಿನಿ.
ಹಿಂಗೇ ಬರಿತಿರು, ಆಗಾಗ ಓದ್ತಿರ್ತೀನಿ.